Drie vrouwen zijn door financiële malaise op elkaar aangewezen. In Grazia di Dio behandelt hun problemen zonder gepreek. Het familiebedrijf gaat naar de kloten, de schulden zijn niet te overzien. Hoe moet het nu verder voor Adele, haar moeder Salvatrice, zus Maria Concetta en dochter Ina? Nog voor de problemen zich goed en wel hebben opgestapeld, heeft het Italiaanse drama In Grazia di Dio aan de horizon het antwoord gevonden. Vlak bij zee, op het Salentijns schiereiland, ligt de prachtige olijvengaard van de Zuid-Italiaanse familie, compleet met moestuin en bouwvallig-bevallig tuinhuis. Even flink aanpoten, en wat als een tijdelijke overnachtingsplek begint, zou voor Adele (Celeste Casciaro) en de haren best een nieuwe thuishaven kunnen worden. Al denken zus- en dochterlief daar anders over: liever dan dat ze hun handen in de aarde steken, wijdt Maria Concetta (Barbara De Matteis) zich aan haar twijfelachtige acteercarrière en scharrelt Ina (Laura Licchetta) gulzig met de jongens van het dorp. Anders dan zij is de camera meteen verliefd op de plek, zoals ze de landweggetjes volgt of vanaf de grond tot boven de bomen zweeft, zodat in de verte de zee verschijnt. Terwijl op de vrijwel muziekloze geluidsband de bladeren ritselen in de zomerwind, lijkt het maar een kwestie van tijd eer ook de personages voor dit paradijsje vallen. Het mooie van In Grazia di Dio is dat het qua verhaalopbouw en stijl een onmiskenbare feelgoodfilm is, met alle bijbehorende ups en downs, maar dat regisseur Edoardo Winspeare dit vertrouwde schema koppelt aan een heldere, realistische, onopgesmukte stijl. Daardoor weet je als toeschouwer nooit helemaal zeker welke kant het opgaat en of de vrouwen, met hun stevige temperamenten en moeizame onderlinge verhoudingen, het wel echt samen zullen redden. Zelfs niet wanneer zich voor Adele ook nog eens een nieuwe liefde aandient, in de vorm van belastingadviseur Stefano (Gustavo Caputo). Ben je ooit te oud om verliefd te worden? Wanneer zijn tradities en familiebanden zalvend of juist beknellend? Wat betekent zorgzaamheid in tijden van economische malaise? Het kleine maar fijne In Grazia di Dio behandelt zulke vragen zonder gepreek, met goede, non-professionele acteurs die hun personages uitstekend in de vingers hebben.